พาไปเดินเล่นชมดอก Nemophila ณ Hitachi Seaside Park

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณ iamnong27 สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม, www.wesetoff.com และ เฟซบุ๊ก We set off

นอกจากการไปเที่ยวญี่ปุ่นเพื่อสัมผัสวัฒนธรรมที่งดงาม ชิมอาหารการกินที่อร่อยแล้ว สิ่งหนึ่งที่หลาย ๆ คนอยากไปเห็นด้วยตาตัวเองสักครั้ง ก็คือ สวนดอกไม้ เพราะสวนดอกไม้ที่ญี่ปุ่นขึ้นชื่อว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อนชั้นดีทีเดียว แถมยังเต็มไปด้วยดอกไม้สวย ๆ สีหวาน ๆ โดยเฉพาะที่ Hitachi Seaside Park ในเมืองฮิตาชินากะ ซึ่งเป็นสวนดอกไม้ที่ถูกจัดแต่งอย่างสวยงาม แต่สิ่งโดดเด่นที่สุดคงหนีไม่พ้นทุ่งดอก Nemophila อ๊ะ ๆ แต่จะงดงามตระการตาขนาดไหนนั้น ลองตามบันทึกการเดินทางของ คุณ iamnong27 สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่ได้มีโอกาสไปสัมผัสและถ่ายทอดความรู้สึกสุดประทับใจมาให้เราได้ชมกัน
เข้าฤดูร้อนของญี่ปุ่นเมื่อช่วงเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา...ก่อนถึงวันจะไปเที่ยวดูดอกนี้ 2-3 วัน ก็ยังยืนยันกับเพื่อนอยู่นะว่าจะอยู่โตเกียวนี่แหละ ไม่ไปหรอก แค่สวนดอกไม้มันยังไม่อินเท่าไหร่ มาเดินย่านชิค ๆ ในโตเกียวดีกว่า มาโตเกียวทั้งทีไม่ได้เห็นอะไรในเมืองเลย

และในทุกวัน ๆ จะโดนเพื่อนเอารูปมาให้ดูเป็นระยะ เผื่อจะเคลิ้มเปลี่ยนใจไปด้วยกัน และแล้ว...เราก็เริ่มเสิร์ชหาดอกฟรุ้งฟริ้ง (ตั้งเองนะจริง ๆ ชื่ออื่น) ดอกที่เพื่อนคะยั้นคะยอนักหนาจะให้ไปเที่ยวด้วยกันเนี่ย เขาชื่อดอก Nemophila สีฟ้า ๆ ต้นเล็ก เป็นดอกที่ขึ้นในฤดูร้อน ทีนี้คนญี่ปุ่นจอมสร้างสวนก็จับเอาดอกนี้มาปลูกบนเนินเขาเทเลทับบี้ (ไม่ใช่ละ) เนินเขาติดทะเลต่างหาก ปลูกเฉย ๆ ไม่ได้ มันต้องปลูกทั้งเนินกว้าง ๆ ดูยิ่งใหญ่อลัง ๆ

เสิร์ชอย่างแรกในอินสตาแกรมค่ะ เสิร์ช hashtag คำว่า Nemophila รูปขึ้นพรึบ ๆๆๆๆๆ ยังไม่พอมาเป็นคลิปสั้น ๆ อีก เข้าไปส่อง ๆ ดูรูปชาวบ้านวันต่อวัน จนทนแรงบิ๊วไม่ไหว แล้วก็มา "Hitachi Seaside Park"

มันสวยกว่ารูปถ่าย 100 เท่า...ตามมา ๆๆ เฟซบุ๊ก We set off

เริ่มต้นจากโตเกียวใช้เวลาก็ร่วม ๆ 2 ชั่วโมงครึ่ง จาก Ueno ไป สถานี Katsuta หลับ ๆ ตื่น ๆ แป๊บเดียวก็ถึงค่ะ...แน่นอนเราไม่ได้กินข้าวเช้า - -*

หรือสาย express ก็ได้ค่ะ 1 ชั่วโมงครึ่งเท่านั้น

หลังจากนั่งรถไฟหวานเย็นสาย Joban line มาถึงสถานีแล้ว ก่อนอื่นเลยเดินหาข้าวกลางวันกิน อยากบอกว่าร้านอาหารแถวสถานีหายากมาก ต้องเดินหาไกลพอสมควรกว่าจะเจอร้านราเมง แล้วเราก็ได้กินราเมงลวกลิ้นกันไปเพื่อจะมารอบรถบัสให้ทัน ถ้าไม่อยากเสียเวลาแนะนำให้หาอะไรง่าย ๆ กินที่ Lawson หน้าสถานีเลยจะดีกว่า

พอกินกลางวันเสร็จก็มารอขึ้นรถบัสที่ป้ายเบอร์ 2 ขอย้ำป้ายเบอร์ 2 ค่ารถบัส 400 เยน (ไป-กลับก็ 800 เยน) ไม่ต้องกลัวว่าจะลงไม่ถูก เพราะบัสจะจอดที่หน้าสวนเลย แล้วคนส่วนมากที่นั่งสายนี้ก็ไปเที่ยวสวนหมดค่ะ

ไปถึงหน้าสวนอย่างแรกที่ต้องทำ คือ เช็กตารางรถบัสขากลับ ไม่อย่างนั้นอาจตกรถแล้วอาจต้องอาศัยพี่แท็กซี่กลับสถานีได้ เปลืองไปนะ...โอเค หลังจากตรวจสอบตารางเวลารถแล้วก็เดินไปซื้อบัตรที่ตู้อัตโนมัติ ราคา 410 บาทต่อคน ได้บัตรมาก็พร้อมสำรวจสวนกันแล้ว ไปเลย

จากการสังเกตสวนนี้มีแต่ผู้สูงวัยมาเที่ยว และคนไทยน้อยมาก ๆ ถ้าเทียบกับที่อื่น ๆ เพราะฉะนั้น ผู้สูงวัยเหล่านั้นก็มักจะนั่งรถรางรอบ ๆ สวน แนะนำอีกเช่นกันว่าวัยรุ่นอย่างเรา (กล้าพูด) เดินเอาดีกว่าค่ะ

มาที่นี่คนพาน้องหมามาจูงเพียบ แล้วเราก็เจอน้องหมาหลากสายพันธุ์แปลกตาที่เราไม่ค่อยได้เห็น อยากถ่ายรูปน้องหมาก็เดินเข้าไปที่เจ้าของที่จูงเลยค่ะ พูดไปเลย คาวาอิ คาวาอิ คิวบ์ คิวบ์ เจ้าของจะยิ้มอวดสรรพคุณน้องหมาว่าทำอะไรได้บ้าง นั่งลง ๆ หมอบ ๆ ทำอะไรทำหมด ฮ่า ๆๆๆ เราก็ถ่ายรูปได้เลย

เราเดินมุ่งตรงไปยังแลนด์มาร์คของสวนเลย คือ ทุ่งดอก Nemophila ระหว่างทางก็แวะหยอดตู้กดน้ำ แวะถ่ายรูประหว่างทางไปเรื่อย ๆ แต่ก็ไม่มีอะไรมาก เพราะสวนระหว่างทางดอกเหี่ยวไปเกือบหมดแล้ว

คุณตาคุณยายมาเที่ยวด้วยกัน น่ารักมากเลย

ก็จะมีแต่ต้นไม้ใหญ่ ๆ มากมายข้าง ๆ ทาง มีร้านคาเฟ่ชิค ๆร ะหว่างทางด้วยนะคะ น่านั่งมาก ๆ แต่ไม่ได้เข้ากลัวเวลาไม่พอค่ะ

โว้วววววววววววว โผล่มาแล้วทุ่งดอกฟรุ้งฟริ้งของเรา ใส่สเต็ปเทพเดินด้วยความถี่สูงตรงดิ่งไปหา

เดินถึง...สิ่งที่เห็นตรงหน้า ว้าว ๆๆๆๆ ดอกฟ้า ๆ เต็มเนินเลย โชคดีจังมาตอนดอกยังเต็มอยู่ แถมวันนี้คนยังไม่มากเท่าไหร่ พอจะเดินหรือหยุดถ่ายรูปได้อย่างสบาย ๆ อากาศวันนี้แดดไม่ร้อน มีลม ยิ่งเดินยิ่งลมแรงแต่ฐานแน่นอย่างเราไม่มีปลิว ยืนถ่ายรูปชิล ๆ ได้

สิ่งที่อยากบอกมาก ๆ เลยนะคะ เวลาเราเห็นสถานที่สวย ๆ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เราอยากถ่ายรูปสวย ๆ ลองวางกล้องสักแป๊บ มองด้วยตาของเราเอง รับภาพชัด ๆ สักหน่อยจะรู้สึกว่ามันดีมาก มันเก็บเข้าไปในสมองเราแล้วกลับไปบ้านก็ยังติดตาอยู่ มันชัดมากกว่าที่อยู่ในเมมโมรี่การ์ดซะอีกค่ะ ลองดู ๆ

ดอกสีฟ้าลู่ตามลมกระดุกกระดิก ๆ ทั้งเนินเขา !! เดินไปเดินมาชักจะเหมือนรูปไฟล์ gif ติดตาตลอด ฮ่า ๆๆ

ใครมาเป็นคู่ต้องมา ใครมาเป็นครอบครัวต้องมา ใครมาคนเดียวก็ต้องมา...มาที่นี่ไม่มีเหงาหรอก ดูคนรอบข้าง ๆ ก็ทำเรายิ้มแล้ว ^^

เดินขึ้นมาบนเนินแบบสบาย ๆ ไม่มีหอบ...เราหยุดถ่ายรูปบ่อย ฮ่า ๆๆ ข้างบนลมค่อนข้างแรง หนาวด้วยนะ มองลงไปฝั่งทะเลเห็นเรือขนส่งสินค้าลำโต อยู่ 2-3 ลำ ไม่ได้มีหาดให้เล่นนะคะ น่าจะมีท่าเรือขนส่งสินค้าเท่านั้นแหละ

ย้อนกลับมาฝั่งสวนจะเห็นชิงช้ายักษ์ตั้งอยู่ แต่เราไม่ได้ไปนั่งนะ คงเป็นจุดชมวิวอีกที่หนึ่งที่มองเห็นสวนในมุมกว้าง ๆ เอาให้จุใจกันไปเลย

ตอนแรกกะว่าจะเดินแป๊บเดียวแล้วจะไปขี่จักรยานเที่ยวรอบสวนต่อ ที่ไหนได้ เดินเล่น+หามุมถ่ายรูปจนเพลิน กินเวลาไปเกือบ 3 ชั่วโมง ทำให้เราไม่มีเวลาไปเดินเล่นส่วนอื่น ๆ ของสวนนี้เลย T^T แต่แค่ส่วนเดียวก็ฟินแล้วค่ะสำหรับวันนี้ ฟรุ้งฟริ้งที่ทุ่งดอกสีฟ้า ประทับใจมาก ๆๆๆ